Clerks
Ίσως από τις πρώτες μου επαφές με αυτό που αποκαλείται ανεξάρτητος Αμερικάνικος κινηματογράφος. Ανοίγω το τηλέραμα ή κάτι τέτοιο απ’ότι θυμάμαι, και βλέπω την εν λόγω ταινία να προβάλλεται σε κάποιο κανάλι κάποια άγρια ώρα. Βιντεοκασσέτα rec και άσε το να γράφει. Θρίαμβος!!!! Ασπρόμαυρο ταινιάκι, λιτότατη παραγωγή, σκηνοθεσία Kevin Smith που στη συνέχεια μαθαίνεις ότι είναι ο Silent Bob, και ένα ντελίριο από σαρωτικό χιούμορ τίγκα σε κάθε είδους χυδαία ατάκα.
Το story απλό. Η ημέρα δύο εικοσάρηδων υπαλλήλων ενός μικροκαταστήματος-βίντεο κλαμπ. Ανησυχίες, φιλοσοφίες, γκομενικά, πίπες, πόλεμος των άστρων, χόκεϊ κωλόχαρτο τα πάντα. Ασύλληπτοι διάλογοι, φοβερές φιγούρες, παρανοϊκά σκηνικά.
Clerks II
Δώδεκα χρόνια μετά βλέπεις ότι βγαίνει sequel και ξενερώνεις. Άντε… να το δω…. Η παράγωγη καλή, η ταινία έγχρωμη, ο Dante, ο Randal ο Jay και ο Silent Bob εμφανώς γερασμένοι, το convenient store έχει καεί και τη θέση του παίρνει ένα fast food. Δε λέω…ήμουν ελαφρώς αρνητικά προδιαθετημένος. Όσο να’ναι η εξυπνάδα και η πρωτοτυπία του πρώτου, ακόμα και αν επαναληφθεί δεν είναι της ίδια ποιότητας. Τελικά το σκηνικό είναι πάνω κάτω το ίδιο αλλά εξίσου απολαυστικό!
Thanx ρε Kevin, κάνεις και γαμώ τις ταινίες. Συνέχισε έτσι και άσε τον κόσμο να’σε ξέρει μόνο από το Dogma.
No comments:
Post a Comment